WEEK VAN ALLE RIEMEN LOS
Er lijkt maar geen eind te komen aan deze prachtige herfst!
We zitten al in november en met het zonnetje, 18 graden in het kleurige bos met al de honden is het echt een feest!
Zelfs het ritje om alle hondjes op te halen is tegenwoordig aangenamer met zulk decor…
Zo rijd ik elke ochtend van thuis.
Mijn eigen teckels naast me en Anna die bij de oppas afgegeven moet worden…
Dinsdag had ik een volle tas van de baasjes van Paco gekregen. Er zaten allemaal leuke honden sjaaltjes in. Deze sjaaltjes droeg hun overleven hond vroeger.
Ik zag de tranen in de ogen van het vrouwtje van Paco. En ik weet zo goed hoe het voelt om afscheid te moeten nemen van iets wat heel nutteloos lijkt (sjaaltjes) maar gelijk heel dierbaar is.
Nou we zullen er heel zuinig op zijn! Nesi had er meteen eentje omgekregen en het staat haar beeldig.
Dinsdag groepje…
Koekjes?
Tymo: “Waar blijven die koekje?”
Woensdag in het bos onze kolengas tegen gekomen …altijd gezellig!
Wel had Body in het bos besloten zijn eigen gang te gaan en heerlijk te buurten met de honden op het strandje, daar kwam ik hem dus ook een half uurtje na het geplande vertrek, weer tegen…
Kijk hem kijken: de onschuld zelve …van geen kwaad bewust! Pfff…
Donderdag een beetje grauw…
Maar dat kan de pret niet drukken!
De business plaatsen in het bus zijn altijd uitverkocht!
Kleine man Breezer…
En iets grotere kleine man Unox…
En hier nog heel een rits foto’s met de naam “GEEF ME KOEKJES!!!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten