10.5.

IN MEMORIAM VAN MILOS
Milos is (was) de hond van mijn moeder…
Hij is gisteravond laat ingeslapen…
Een enorme klap voor ons hele gezin …
Milos was echt één van “ons”…
Milos had een fantastisch leven bij mijn ouders met heel veel liefde, lekker eten, in de avond TV kijken op de bank, overdag lekker met mijn ouders tuinieren in hun grote tuin en elke dag een rondje door het dorp of naar het bos…
3 weken geleden werd hij ineens ziek en het werd niet meer beter met hem...
Mijn ouders hadden zondag nog met hem een rondje in de auto door het dorp gereden om nog voor het laatst zijn vaste rondje met hem te maken…
Hij wilde al niet meer eten…zelfs zijn geliefde slagroom van de spuitbus was voor hem niet meer de reden om met zijn staart nog eens te kwispelen…
Milos groef heel zijn leven een enorme gat in de tuin. Dat was zijn grote hobby…en zelfs nadat mijn vader een vijver in de tuin had aangelegd was er rekening gehouden met het ontwerp zodat Milos nog makkelijk bij zijn gat terecht kon …
Gisteren had mijn vader het gat verdiept en werd Milos op zijn favoriete plekje in zijn rieten mand begraven…
Lieve Milos, bedankt voor alles! Alle liefde die je aan mijn familie hebt gegeven al die jaren…je was zo´n lieve lobus…we zullen je echt heel erg missen…het ga je goed daar in de honden hemel…

Geen opmerkingen: