Dinsdag ochtend was ik getipt door Ricky van “Gaat ie mee” voor een nieuwe wandel locatie.
Best spannend omdat normaal gesproken ik altijd eerst zelf de nieuwe omgeving ga bekijken voordat ik met heel de groep aankom.
Maar goed. Ik had er een goed gevoel over en inderdaad het was ook de moeite waard.
Ook super leuk voor de honden om weer eens wat anders dan normaal. Ze rende alle kanten op! Bovendien is deze locatie zeer rustig en zonder veel volk.
Het enige wat ik niet goed had begrepen was waar ik precies de bus neer moest zetten. Ik liet de bus daarom zo dicht mogelijk aan de kant zodat niemand (er kwam ook niemand!) last ervan had.
En dat was dus een foutje!!!! Ja, hoor! Toen we uitgewandeld waren en alle honden weer voldaan in de bus zaten en ik wilde wegrijden…merkte ik meteen dat ik VAST zat in de modder :-(
HELP! In de middle of nowhere. Hoe kom ik hier nou weer in Gods naam uit?!
Ineens fietste een oud opatje langs. Hij adviseerde mij om de banden recht te zetten en rustig achteruit te rijden…Nou, aan zo’n advies had ik niet zo veel…
Maar wat later kwam het opaatje aangefietste met nog een ander oud opatje. Ineens stond dus bij mijn bus 2 bezorgde en hulpzame opatjes …zo lief maar hoe zouden hun mij kunnen helpen? Dat zag ik echt niet…
Daarom had ik voor de zekerheid ook Ricky nog gebeld die haar bus helemaal aan de andere kant (de juiste kant, dus) van het gebied had geparkeerd.
Toen fietste opa weg en kwam met een schop terug om de modder onder de bus weg te graven.
Pffffffffff……..wat een avontuur weer ;-)
Vandaag zijn we door aantal afmeldingen met maar één groep naar een rustig bos gegaan en hebben we lekker relax en uitgebreid gelopen.
Toen kwamen 2 mannen op 2 paarden aangelopen…de honden storten zich blaffend erop af maar tot mijn grote verbazing stond heel de roedel keurig netjes voor mijn neus na een keer fluiten!
BRAAAAAAAF!
Op het einde van de wandeling zagen we dezelfde mannen weer op het bos pad vanuit het weiland waar we even stonden te ravotten. De honden keken niet meer op. Ik wel en tot mijn grote schrik zag ik de man van het paard vallen….en vervolgens liep het paard weg. Het had echt een tijdje geduurd tot hun het arme dier te pakken kregen …hihi…
Niemand kan zeggen dat een Hondenuitlaatservice een saai baantje is;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten