Maar het mandag verkeer calamiteit veroorzaak door het sneeuw was diensdag weer heel koude dag geworden.Ik had voor eerst naar jaren echt koud! Was helemaal niet leuk en daroom had ik voor gezorgd dat woensdag mij niemand meer gaan zien lijden in de bos.
Sky broek, sneeuw boots, 3 truien, jas en muts. Als eskimo had ik richting de bos gerijen met mij autootje vol geladen van blije honden.
Op de laste stoplicht gebeurt wat was ook te verwachten. BOEM! Ja, ik krijg slip op de eis en knal tegen auto voor mij.
Nou, gelukkig maar val het schaden op het auto’s. Bij mij was paar ¨duikjes¨ en kapotte lamp. Maar het schrik zat echt in! Een maal avond thuis hoor ik wat water stromen. Overtuig, dat het afwasmachine is deed ik niet viel aandacht aan schenken. Maar tot ons schik kwamen we uur later achter, dat het gaat om water lijding die in onze garage is kapot gegaan door het vriest! Heel garage en bijkeuken zag voel van water. Zo had we dus nog laat in avond alles moeten opruimen. Van onze oprit is zo spontaan een privé eisbaan geworden. We kan nog over geluk praten, dat we thuis waren en dat het rest van de huis is droog geblijven. Donderdag weer naar de bos. Stukje gelopen met ¨collegaatje¨ Heidi. Zij was eerder klaar met de wandeling en bij parking had we afscheid genomen. Ik liep nog eens richting de bos in. Toen hoor ik: BOEM! En ja…hihihihihi….Heidi is met volle gas achter uit gerijen tegen mij autootje…en zo is weer een nieuw gat bijgekomen van het trek haak…
Naar het wandeling moest ik nog rondjes lopen met mij teckels, die thuis zijn die dag geblijven en met Elfje die als enigen hond van mij niet ¨geholpen¨ is en nu loops is. Abi en Nesi gingen dan nog ook met ons mee. En wat gebeurt het dan? Lotje had het trikje met de halsban over kopje niet vergeten en schiet zij weer los! Maar deze keer had het Nesi door. Nesi en Lotje mogen NOIT gelijk los, omdat dan bots hun elkaar op. En gaan hun samen op pat en dat kan uren ( een keer zelf heel dag!!) kan duren. Gelukkig maar gebeurt het deze keer in het velden achter onze huis, dus ik kon wachten gewond in warme huis zo hun terug komen. En ja. 5 uur later hoor ik Nesi voor de voordeur blaffen. Zij kwam binnen met lichaam houding van ¨ Ja, ja…ik weit …helemaal mis!!! Sorry, sorry, sorry. Maar het was echt toppie!¨ Nog geen 10 minuten later blaf Lotje bij de voordeur. Maar het stond geen Lotje daar, maar een blok eis! Alles sneeuw van onder is aan haar vastgevroren. Zij zag uit!!! Boven dient, haar oor was beetje stuk van het struiken en alles zat onder bloed. Oor bloeit een mal viel. Dus Lotje in de bad gedaan en in warme dekens. Allebei had nog eten gekrijgen en slapen doen hun nu nog ( 24 uur later!). Vandaag, vrijdag, gin alles goed. Allen deuren bij de auto waren vast gevroren door dat ik niet honden kon laden…MAAR voor rest van alles koek en ei.
Hehehe…dus dat was onze weekje. Gelukkig maar had hondjes nikst van gemerkt en allemaal deed voel genieten van het sneeuw. Honden vind dat werkelijk prachtig! (Allen onze lady niet, die heb toe koud, zelf met haar trui). We gaan met lagen gezicht en blije snuiten het wekend tegen moet!
Foto’s van de Slide in groter bekijken: klik hier.
En special DANK aan Wim die elke dag voor mij stond klaar om te hepen met auto!
( en natuurlijk ook aan mij mannetje, en Heidi voor alle lieve worde)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten